Drugi podpodział okresu wyższego (eocenie, miocen i pliocen) przez Charles Lyell w 1833 roku; czwarty w nowoczesnej więcej sevenfold dzielnica (epok) ery Cenozoic; a pierwszy Epoka okresu neogen, (która obejmuje według kolejnych miocen, pliocen, Plejstocen i Holocen). Miocen reprezentuje odstęp czasu od końca oligocen na początku pliocen i skał (seria) utworzonych w ciągu tej epoki. Miocen uznano początkowo jako biostratigraphic (zamiast czasowe) podmiot, zjednoczenie skał zawierające 20–40% istniejące gatunki mięczaków. Lyell oparte jego koncepcja miocenie przede wszystkim na płytkich morskich osadach i skojarzone faunas mięczaków w wzgórzu Superga północnych Włoch (niedaleko Turynu), jak również innych miejscowości Piemont i kompleksach we Francji (dorzecze Aquitaine), Touraine i Kotlina Wiedeńska.