De verwerking en de formulering (doseringsvorm) van een drug kunnen belangrijke farmaceutische eigenschappen, zoals formulier zuiverheid (of de drug polymorfe of amorfe inhoud, die zou kunnen het minder therapeutisch actieve maken bevat), ontbinding kenmerken, chemische en fysische stabiliteit en biologische beschikbaarheid beïnvloeden. Hoewel het momenteel niet veel voor de karakterisering van farmaceutische formuleringen gebruikt wordt, solid-state nucleaire magnetische resonantie (NMR) spectroscopie is een krachtige techniek die nuttig is voor de studie van farmaceutische materialen. Omdat het spectrum voor elk polymorfe/amorf formulier vaak unieke is, de NMR-methode maakt het mogelijk om te identificeren van de staat van de drug, alsmede de niet-actieve ingrediënten in drugs (excipiënten). Pieken van de excipiënten zijn meestal in een andere regio van het spectrum NMR (chemische shift of frequentie), dan de pieken van drugs zijn.