Het proces waarbij cellen interactie en koppelen aan andere cellen of levenloze oppervlakken. Cel adhesie is bemiddeling van cel oppervlakte eiwitten en bijbehorende macromoleculen. Hij de fysieke basis van meercelligheid, voedselproductie en embryonale ontwikkeling, weefsel integriteit, host–pathogen interacties, functie van het immuunsysteem en de ecologische integratie van microbiële gemeenschappen. Naast de verbonden cellen aan elkaar, cel adhesie systems act te coördineren van een breed scala van cellulaire gedrag. In dierlijke cellen, sites van hechting dienen om het systeem van intracellulaire eiwit filamenten, bekend als het cytoskelet, verantwoordelijk voor cel vorm en verkeer te organiseren. Zelfklevende interacties zijn kritisch voor juxtacrine signalering, door die naburige cellen communiceren. Juxtacrine signalen gen expressie en cel gedrag te reguleren en te bepalen of een cel overleeft, verdeelt, onderscheidt, of geprogrammeerde celdood (apoptosis ondergaat).