De verstrooiing van röntgenstraling door kwestie met bijbehorende variatie in intensiteit in verschillende richtingen dankzij storende effecten. Röntgendiffractie is een van de belangrijkste instrumenten van solid-state chemie, want het vormt een krachtige en gemakkelijk beschikbaar methode voor de bepaling van atomaire regelingen in kwestie. Röntgendiffractie methoden afhankelijk zijn van het feit dat x-ray golflengten in de orde van 1 nanometer gemakkelijk beschikbaar zijn en dat dit de orde van grootte van atomaire afmetingen is. Wanneer een x-ray-balk daarover, verspreide straling valt wordt geproduceerd door alle van de atomen. Deze verspreide golven sferisch verspreid van alle de atomen in het monster, en de storende effecten van de verspreide straling van de verschillende atomen oorzaak de intensiteit van de verspreide straling te exposeren maxima en minima in verschillende richtingen.